Een brug bouwen tussen vader en zoon


Vader en zoon moesten een brug bouwen van kapla blokjes. Een ‘simpele’ opdracht met grote gevolgen. “Hierbij zette de vader de deur wagenwijd open voor zijn zoon. Dat was zo mooi!”, vertelt adventuretherapeut Maarten van Leeuwen (34) enthousiast. “Samen dingen ondernemen, geeft binding.”

Maarten is zo’n anderhalf jaar betrokken bij Outback Explorers en doet met plezier zijn werk vanuit zijn blokhut in Kesteren. “Het geeft me veel voldoening als mensen weer bij elkaar komen. Boven de waterspiegel zie je vaak hardere emoties, zoals boosheid. Tijdens therapiesessies probeer ik te ontdekken welke zachte emoties daaronder zitten, zoals pijn, angst of verdriet. Als je dat in gesprek met elkaar kunt benoemen, brengt dat dichter bij elkaar.”

Pijlers

Maarten zag dat gebeuren tijdens een sessie tussen vader en zoon waartussen de communicatie niet goed verliep. “Ze moesten in mijn blokhut een burg maken van kapla blokjes. De afstand was groot, dus moesten ze eerst pijlers bouwen. Die heb je nodig om een brug te ondersteunen. Het is eigenlijk wat je nodig hebt van elkaar. Ik vroeg wat de zoon nodig had van zijn vader, om zo de pijlers een naam te geven”, legt Maarten uit. “Hij vertelde onder andere dat hij het fijn zou vinden als z’n vader hem uit zou laten praten. Het ontroerde de vader. Hij gaf aan dat hij zoveel fout deed. Ook vroeg hij of zijn zoon het voortaan aan wilde geven als hij hem niet uit liet praten. De tranen liepen over zijn wangen. Dat vond ik zo waardevol! De vader zette de deur wagenwijd open voor zijn zoon. Hiermee zijn de eerste stappen voor goede gesprekken tussen vader en zoon gezet. Het geeft voldoening als je 's avonds dan een appje krijgt van zoon: 'Bedankt voor vandaag. Ik vond het echt heel fijn (…). Het heeft wel een sterkere band gebracht tussen ons denk ik’.”

Klas

Maarten geeft ook graag trainingen aan klassen. “Ik merk een groot verschil tussen klassen waarin het veilig is of juist niet. Als het veilig is, is de sfeer fijn en groeien leerlingen snel. Als het onveilig is, zijn leerlingen vooral druk met ervoor zorgen dat ze niet voor schut komen te staan. Het is goed om met zo’n klas meerdere dagen aan de slag te gaan. Je kunt dan de eerste dag verkennen, de tweede dag de diepte in en de derde dag verder gaan in positiviteit”, legt hij uit. “Onlangs had ik een derdeklas. Na de training mochten ze benoemen wat ze zelf leerden en wat de klas leerde. Elke leerling durfde zich kwetsbaar op te stellen en te reflecteren. Dat vond ik heel mooi.”

1+1=3

Daarnaast vindt Maarten het mooi om teamtrainingen te geven. “Het loont om aan onderlinge relaties te werken. Als je samen groepsopdrachten doet, beleef je iets met elkaar en dat geeft binding”, zegt hij. “Als er angst in een team zit, geldt: 1+1=-1. Als je met elkaar taakgericht bezig kunt zijn, geldt: 1+1=2. Maar als er binding ervaren wordt, geldt: 1+1=3. Binding en veiligheid zijn heel belangrijk. Als die in orde zijn, gaat de communicatie en samenwerking vanzelf beter.”