Keuzecrisis

Het toekomstbeeld van jongemannen is in de afgelopen decennia flink veranderd. Waar het vroeger normaal was dat de man het geld verdiende en de vrouw de kinderen verzorgde, is dat nu niet meer zo vanzelfsprekend. Vrouwen die full time werken zijn geen uitzondering meer en dus verandert de situatie voor mannen. Het gevolg hiervan is dat jongemannen een heel ander beeld krijgen op de toekomst. Bij het zoeken van een baan zijn er veel meer opties, sinds de man niet meer in zijn eentje voor geld in het laatje moest zorgen. De factor geld is nu minder belangrijk. Dit haalt de druk er een beetje af voor de gemiddelde jongeman. Er zijn nu veel meer mogelijkheden. De man moet zijn 'purpose' nastreven. Dit is goed nieuws zou je zeggen, maar het ligt niet zo makkelijk.

Er zijn zoveel mogelijkheden op de arbeidsmarkt, zeker nu in tijden van een goede economie. Dat het jongens overweldigt. Tenminste dit herken ik bij mezelf, ik ben zelf nu een jongen van 18. Mij wordt verteld dat ik mijn doel moet nastreven, maar wat is eigenlijk mijn doel? Wat vind ik leuk? Dit zijn vragen die niet makkelijk te beantwoorden zijn voor de gemiddelde jongen zoals ik. Ook zijn er nog vaak hoge verwachtingen vanuit mijn directe omgeving, maar ook vanuit de maatschappij, ook dit maakt het er niet makkelijker op. Het overweldigende aantal keuzes die voor ons ligt zorgt vaak voor een bepaalde doelloosheid.

Op zoek naar een oplossing voor dit probleem, kwam ik bij Jordan Peterson uit. Jordan peterson, klinisch psycholoog en hoogleraar zegt over het stellen van doelen dat je het beste een doel kan kiezen, welk doel dan ook. Dit hoeft niet het perfecte doel te zijn, want met dat je je richting het doel beweegt kan je altijd je pad of je doel bijstellen. Het idee hier achter is dat als je een doel hebt in je leven waar je je op kan richten, dan geeft dit ook een pad dat je uit kan stippelen en waar je je op kan richten en op terug kan vallen als het lastig wordt. Ik zeg niet dat je met een dobbelsteen je studiekeuze kan maken, je weet natuurlijk wel een beetje waar je interesses liggen, mijn punt is vooral dat je niet te veel moet zoeken naar de perfecte keuze. Met dat je stappen zet richting je doel zul je zien dat je dingen leert. Dingen waar je goed in bent of juist niet. Dingen die je wel moet doen en dingen die je juist niet moet doen. Van hieruit kan je je doel (en je plan) aanpassen. Met dat je je doelen en plannen aanpast kom je steeds dichter bij je hart, omdat je onderweg allerlei dingen leert en verbetert.

Dus ga aan het werk, kijk waar je goed in bent. Ga stages doen en leer daarvan. Het belangrijkste is om gewoon aan de slag te gaan en het balletje aan het rollen te brengen. Althans dit is iets wat mij heel erg geholpen heeft.

Nu denkt u als vader misschien: "wat kan mijn bijdrage aan deze ontwikkeling van mijn zoon zijn?" Ik denk dat het belangrijk is om je zoon te ondersteunen in die ontwikkeling, vertrouwen te geven en complimenteren als hij aan het 'doen' is in plaats van te zoeken naar het perfecte doel.